Dierlijke productie

Thuisslachting is het slachten van dieren door particulieren buiten een erkend slachthuis. De slachting vindt thuis bij de eigenaar van het geslachte dier plaats en het bekomen vlees is uitsluitend bestemd voor consumptie door de eigenaar van het dier en zijn gezin dat op hetzelfde adres woont (privéconsumptie). Het is verboden om dit vlees weg te schenken aan derden of te verkopen.

De regels rond thuisslachting verschillen per gewest en gemeente. In sommige gewesten of gemeenten is thuisslachting volledig verboden, terwijl in andere gewesten of gemeenten het wel mogelijk is om bepaalde diersoorten thuis te slachten.

! Controleer altijd bij uw gemeente of gewestelijke overheid of thuisslachting van een bepaalde diersoort is toegestaan!

! De thuisslachting van runderen en paarden is steeds verboden; deze dieren moet verplicht in een erkend slachthuis worden geslacht!

1. Registratie als aangever

• Om een aangifte van een thuisslachting te kunnen doen, moet u zich eerst registreren bij uw gemeente of bij uw lokale controle-eenheid van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV > Home > Thema’s > Starters > Onze lokale kantoren).
• Deze registratie hoeft slechts één keer te gebeuren.

2. Slachtaangifte

• Elke thuisslachting moet vooraf worden aangegeven bij het gemeentebestuur van uw woonplaats.
• Er moet vooraf geen specifiek formulier worden ingevuld; het volstaat om naar het gemeentebestuur van uw woonplaats te gaan voor de aangifte.
• De aangifte is niet nodig voor thuisslachting van pluimvee, konijnen en gekweekt wild.

3. Termijn en geldigheid van de slachtaangifte

• De slachtaangifte moet uiterlijk op de tweede werkdag vóór de slacht worden gedaan.

• Na aangifte, ontvangt u van uw gemeente een aangiftebewijs dat acht kalenderdagen geldig is.
• Vindt de slacht niet plaats binnen deze termijn? Dan moet u een nieuwe aangifte doen bij uw gemeentebestuur.

! Zonder registratie van een slachtaangifte en afgifte van het bewijs, is de thuisslachting verboden !

De regelgeving verbiedt niet dat meerdere slachtaangiftes voor eenzelfde gezin worden gedaan, maar het vlees van deze slachtingen moet uitsluitend bestemd zijn voor eigen consumptie binnen het gezin van de eigenaar van het dier (het is bijvoorbeeld niet verboden om twee kleine herkauwers te slachten voor eigen consumptie binnen een groot gezin).

Gemeentebesturen gebruiken hiervoor de applicatie ‘Beltrace voor de gemeenten’. Informatie over deze applicatie is hier beschikbaar op de website van het FAVV (> Home > Sanitel). Voor aanvullende informatie over de Beltrace-applicatie kunnen gemeentelijke besturen hun vragen sturen naar het e-mailadres: beltrace@favv-afsca.be.

Naast de administratieve verplichtingen moeten ook de bepalingen rond dierenwelzijn en afvalbeheer worden nageleefd. Dit zijn gewestelijke bevoegdheden. Meer informatie is terug te vinden op:

voor het Vlaamse Gewest:

• dierenwelzijn: Vlaanderen.be > Landbouw en visserij > Veeteelt > Welzijn van landbouwdieren
• afvalbeheer: Ovam.be > Dienstverlening > Afval en materialen > Afval produceren, transporteren en verhandelen

voor het Waalse Gewest:

• dierenwelzijn: Wallonie.be > Accueil > Vivre en Wallonie > Environnement et agriculture > bien-être animal
• afvalbeheer: Environnement.Wallonie.be > Accueil > Gestion environnementale > Déchets

voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest: thuisslachting is volledig verboden in de 19 gemeenten.

De wettelijke bepalingen rond particuliere slachting en het thuisslachtingen zijn vastgelegd in:

• de Wet van 5 september 1952 betreffende de vleeskeuring en de vleeshandel;
• het koninklijk besluit van 9 maart 1953 betreffende de handel in slachtvlees en houdende reglementering van de keuring der hier te lande geslachte dieren.